Dag 17: Alzingen (L) – Bergen op Zoom

Omdat ik gisteren “pas” om 7:00 uur wakker werd, heb ik voor vandaag de wekker gezet en die loopt om 6:20 uur af. Ik ruim de toiletruimte in, zet koffie en maak dan de stroom los. Vervolgens draai ik de pootjes in en koppel ik de caravan aan. Als dit allemaal klaar is, ga ik douchen.

De poort gaat om 7:10 uur open en dan kan ik ook gelijk vertrekken; de camping is nog volledig in rust.

Het is erg rustig onderweg en dat is, hoewel het natuurlijk zaterdag is en nog best wel vroeg, opvallend.

Doordat het zo rustig is, heb ik ook geen noemenswaardige last van de wegwerkzaamheden onderweg.

Bij Brussel is het, net als toen ik terug kwam uit Italië, richting het Zuiden weer erg druk. Ik heb gelukkig nergens last van, ook niet bij Zaventem, richting Antwerpen en bij het Sportpaleis.

Het is 10:35 uur als ik Bergen op  Zoom binnen rijd.

Eenmaal thuis gekomen, maak ik, omdat deze toch leeg is, eerst de ijskast in de keuken schoon, waarna de spullen uit de ijskast in de caravan naar binnen kunnen. Ik draai alvast een wasje en hang deze vervolgens buiten en daarna ga dan met een kopje koffie de post doornemen.

Ik heb vandaag 300 kilometer gereden en deze vakantie in totaal 2.125 kilometer.

Dag 16: Bulgnéville–Alzingen (L)

Nadeel van deze doorreis camping is dat er erg weinig douches zijn en ik besluit dan maar om me op de ouderwetse manier bij de kraan te wassen. Als ik mijn baguette heb opgehaald en deze voor onderweg heb belegd, koppel ik de stroom af en kan ik om 7:50 uur vertrekken.

Het is nog wat vochtig, maar de verwachting is dat de temperatuur gaandeweg zal oplopen naar een graad of 22.

Het is opvallend rustig onderweg, maar ik verwacht dat het in de buurt van Nancy en Metz wel een stuk drukker zal zijn.

Ik passeer voor de laatste keer deze vakantie een tolstation en kan dankzij mijn badge met 30 km/u doorrijden; wel oppassen dat ik het poortje voor de vrachtauto’s neem .

Het is even na 10:00 uur als ik bij de camping aankom; als ik nog 3-4 uur doorrijd, ben ik thuis, maar dan heb ik geen vakantie meer, vandaar…

Ik krijg plekje 8 toegewezen en als ik ge-installeerd ben, ga ik nog even tanken; de prijs bedraagt hier € 1,14 per liter.

Langzaam breekt er een flauw zonnetje door, maar omdat er geen wind staat, is het buiten prima vertoeven. De lunch bestaat uit het overgebleven stuk baguette en wat fruit.

De camping is behoorlijk leeg gestroomd –hoewel er in mijn laantje een hele groep Engelsen is, die hier gewoon voor langere tijd staan- maar de ervaring leert dat het aan het einde van de middag altijd nagenoeg vol is.

Terwijl de wolken langzaam wijken voor de middagzon, heb ik ineens inspiratie om een gedichtje te schrijven:

….. en ik van jou

Langzaam drijven de wolken voorbij
In mijn gedachten ben jij
Voel ik je zachte handen
Terwijl tranen in mijn ogen branden

Dan verschijnt ineens de zon
Alsof jij dat regelen kon
En als ik heel goed luister
Hoor ik zachtjes jouw gefluister:

“Ik hou van jou”

Om 18:30 uur loop ik naar het Italiaanse restaurant, waar Marijke en ik op de laatste avond van onze vakantie –en dat was het vorig jaar uiteindelijk ook letterlijk, maar dat wisten we toen gelukkig allebei niet- graag gingen eten.

Ik bestel een karafje rosé en krijg daar een appetizer van het huis bij. Als hoofdgerecht kies ik voor de Pizza Inferno met tomaat, mozzarella, rauwe ham, pittige salami, knoflook en rode pepers.

De pizza is gigantisch en ik vraag me af of ik deze wel helemaal op krijg?   Ik besluit om een deel van de korst om die reden niet op te eten. Als toetje kies ik voor de Panacotta met rood fruit. Als ik om de rekening vraag, krij ik nog een glas Limoncello van het huis aangeboden.

Het is 19:30 uur als ik terug loop  naar de camping…

… net op tijd om de zon te zien ondergaan.

In de caravan drink koffie en kijk ik nog een serie. Om 22:30 uur ga ik slapen.

Ik heb vandaag 190 kilometer gereden.

Dag 15: Pont-de-Vaux – Bulgnéville

Ik sta om 7:00 uur op en binnen 20 minuten heb ik alles opgeruimd en kan ik gaan douchen. Als ik terug kom, zet ik koffie voor onderweg en koppel ik de stroom los. Om 8:00 uur haal ik mijn baguette op en als die klaar is, kan ik vertrekken; het is pas 8:15 uur.

Het is weliswaar bewolkt, maar de temperatuur is met 21 graden bijzonder aangenaam.

Binnen 15 minuten zit ik op de snelweg A6, die vervolgens overgaat in de A31.

….. en dan is er weer een nummer waar ik kippenvel van krijg: Herman van Veen, een van Marijke haar lievelingsartiesten, met “Liefde van Later” en de tranen stromen rijkelijk. Wat een prachtig nummer is dit toch .

Om zonder problemen Luxemburg te kunnen bereiken, gooi ik nog even voor € 35,- diesel in de tank.

Het is 11:15 uur als ik Bugnéville binnen rijd.

Ik betaal bij de receptie de prijs voor een overnachting en een baguette, die ik morgen om 7:00 uur kan komen ophalen en installeer me dan op exact hetzelfde plekje waar Marijke en ik vorig jaar ook stonden.

Net als vorig jaar, begint het even nadat ik buiten ben gaan zitten, te regenen en ik draai de luifel uit, waarna ik droog kan zitten en dat vinden de los lopende kippen blijkbaar ook fijn.

Ik lees en puzzel wat en besluit om 16:30 uur richting het dorp te lopen om te kijken of ik hier vanavond ergens kan eten…

… en er blijkt recht tegenover de kerk een prima restaurant, La Marmite Beaujolais, te zitten en daar kan vanaf 19:00  uur gegeten worden.

Ik loop op mijn gemak terug naar de caravan, waar ik mezelf trakteer op een glaasje bubbels en een stukje Emmentaler, ook al een favoriet van Marijke .

Om 18:45 uur maak ik me klaar en loop ik, wederom op mijn gemak, naar het restaurant.

Ik heb vanmiddag al gezien dat ze diverse menu’s hebben en ik heb besloten voor het 3-gangen Menu Tradition te gaan. Klokslag 19:00 uur kom ik bij het restaurant aan en ik kan gelijk naar binnen.

Ik bestel een 1/2 flesje Pinot Noir en kies als voorgerecht voor een dozijn slakken, klaar gemaakt op traditionele Bourgondische wijze.

Als hoofdgerecht kies ik voor tomaat gevuld met rund- en varkensvlees, champignons en een jus van tomaat en gerookt vlees en geserveerd op een bedje van risotto van haver.

Het smaakt me allemaal fantastisch. Als dessert kies ik voor de Abrikozen panacotta met een sorbet van abrikoos en rozemarijn, met een coulis van kardemom, abrikoos en munt.

Ook het toetje smaakt goddelijk en als ik heb afgerekend, is het 20:30 uur en inmiddels is het donker.

15 minuten later ben ik weer terug bij de caravan en drink ik een kop koffie. Ik kijk nog een serie en om 22:30 uur ga ik slapen.

Ik heb vandaag 250 kilometer gereden.

Dag 14: Gluiras – Pont-de-Vaux

Ik sta vandaag al voor 7:00 uur op om de laatste zaken op te ruimen, waarna ik ga douchen.

Als ik mijn baguette heb gehaald, maak ik die klaar voor onderweg en ik zet nog even koffie voor onderweg en als dan alles is ingepakt, loopt het tegen 9:00 uur en kan ik op weg.

Het is, zoals de hele vakantie in deze omgeving, erg rustig op de weg.

Het is ongeveer een uur rijden tot aan de snelweg en omdat het rustig is, heb ik ook alle tijd om van de omgeving te genieten.

Ik kom uiteraard ook weer langs de garage, waar gisteren de achterbanden vervangen zijn.

Het is uiteindelijk bijna 10:00 uur als ik de snelweg richting Valence bereik.

Bij Lyon is het in Noordelijke richting redelijk rustig en als ik bij de tunnel kom, blijkt dat richting het Zuiden er wederom sprake is van langzaam rijdend en stilstaand verkeer, net als op de heenweg.

Het is 12:10 uur als ik bij Macon de snelweg verlaat voor de laatste kilometers naar de camping.

Het is bijna 12:30 uur als ik op de camping aankom. Ik mag vandaag zelf mijn plekje uitzoeken en dat is een plekje waar ik met Marijke 2 jaar geleden ook al eens gestaan heb.

Ik geniet van een biertje en het restant van mijn baguette. De temperatuur loopt gaandeweg de middag op naar waardes boven de 30 graden.

Omdat het restaurant op de camping op woensdag gesloten is en ik geen zin heb om te koken, geniet ik van eerst van een glaasje bubbels en later op de avond neem ik daar toastjes en Franse kaas bij.

Om 20:30 uur is het nog steeds heerlijk om buiten te zitten. Ik ga uiteindelijk om 21:00 uur naar binnen toe, waar ik koffie drink en nog een serie kijk, voordat ik om 22:30 uur ga slapen.

Ik heb vandaag 250 kilometer gereden.

Dag 13: Gluiras – Les Ollieres-sur-Eyrieux

Vandaag ga ik na het ontbijt naar de garage om mijn achterbanden te laten vervangen. Volgens Theo is het net buiten het tweede dorp dat ik tegen kom en is het een paar kilometer rijden.

Als ik de auto op een verhard deel van de weg heb neergezet, blijkt pas goed hoe slecht de situatie is; dat wordt langzaam rijden, zodat de velg niet beschadigd raakt.

Omdat ik geen idee heb hoeveel kilometer het is en ik toch wel wat ongerust word, bel ik met de camping en krijg ik te horen dat ik Saint-Sauveur-de Montagut voorbij moet en dan net buiten het volgende dorp ligt dan de garage. Ik krijg nog mee dat er links en rechts van de weg ongeveer 50 tweedehands auto’s staan.

Het is net na 10:00 uur als ik bij de garage aankom. Het had ook niet een paar kilometer verder moeten zijn, want dan had ik echt op de verg gereden.

Ik rijd de auto achteruit de garage in en bespreek het een en ander met “de patron”. Als hij 2 nieuwe banden neerzet, neem ik het merk en de maat op en dan schrik ik…..

….. de banden zijn niet de bestelde Continental 225/40 R18, maar Michelin 195/40 R16 . Ik deel mijn zorgen met “de patron”en dan komt de spreekwoordelijke aap uit de mouw, want dit zijn niet de banden die om mijn velgen moeten. Verderop  staande banden voor mijn auto en dat zijn exact de banden zoals deze er op dit moment ook onder liggen.

En dan moet ik het nodige geduld betrachten, want elke afleiding zorgt voor een onderbreking van de werkzaamheden en er lopen aan een stuk door mensen de garage in en uit .

Het is bijna 11:30 uur als “de patron” klaar is en de rekening gaat opmaken. Omdat hij nu telkens door de telefoon wordt onderbroken, loop ik het bedrijf nog even door en daar kom ik een schitterende antieke motorfiets tegen.

De rekening bedraagt uiteindelijk € 366,- inclusief montage en als ik die betaald heb, ga ik op weg terug naar de camping.

Onderweg stop ik nog een aantal keer om foto’s te maken.

In Saint-Sauveur-de Montagut stop ik nog even voor wat boodschappen bij de Carrefour en daar gooi ik ook gelijk de tank even vol. De diesel kost hier € 1,48.

Het blijft een prachtige omgeving, die nog niet overspoeld is met toeristen.

Ik zie steeds meer plekjes, die de moeite waard zijn en zo duurt de terugweg een stuk langer dan de heenweg .

Rond 12:30 uur ben ik terug op de camping, waar ik mezelf trakteer op een alcoholvrij Weissenbiertje, alvorens ik aan de lunch ga beginnen.

Ik ga vervolgens afrekenen en alvast een aantal zaken rondom de caravan opruimen, zoals het grondzeil.

De temperatuur is nog steeds bijzonder aangenaam en ik geniet dan ook nog volop op deze laatste dag voordat ik aan de terugreis ga beginnen.

Omdat het af en toe best nog wel stevig waait, laat ik de luifel en de stormband nog maar even staan.

Ik eet vanavond wederom Nasi Goreng en kijk nog wat series, voordat ik om 23:00 uur ga slapen.

Dag 12: Gluiras

Gisteren had ik het plan opgevat om vandaag een bezoek te brengen aan Antraigues sur Volana, dat op ongeveer een uur rijden van de camping ligt, maar ik kreeg van de week het signaal dat de bandenspanning van de rechter achterband verminderd was en toen ik gisteravond de banden controleerde, merkte ik inderdaad dat die band nagenoeg leeg is. Ik heb even opgezocht waar de dichts bijzijnde Skodagarage is en dat is in Valence of Privas, beiden op ongeveer een uur rijden van de camping.

Als ik brood ga halen vraag ik aan Christa, de eigenaresse of er misschien een plaatselijke garage is waar ik even naar toe zou kunnen om de band op spanning te brengen en zij zegt mij het aan haar man Theo voor te leggen en dan hoor ik het zo meteen wel.

Omdat internet bij mij in de caravan niet meer werkt, ga ik op het terras aan het reisverslag werken, maar het blijft een drama om bijvoorbeeld foto’s te plaatsen, maar met veel geduld lukt het in elk geval om het verslag van dag 8 te plaatsen.

Als Theo langskomt, blijkt dat men bij het schoonmaken van de vakantiewoning achter mijn caravan, de versterker van het draadloze internet uitgezet te hebben . Theo stuurt “een mannetje” die mijn band van lucht zal voorzien, zodat ik een stukje kan gaan rijden om te zien of de band al dan niet langzaam leegloopt.

Al snel blijkt dat de lucht die er met de compressor ingepompt wordt, net zo hard er weer uit loopt. Er blijkt simpelweg een gat in de band te zitten. Theo neemt contact op met de garage waar hij zelf ook komt en daar kan de juiste band besteld worden en die is er dan morgen en dan kan men die er ook omheen leggen.

Het is inmiddels 10:30 uur als ik eindelijk kan gaan ontbijten.

Omdat ik zo laat ontbeten heb, sla ik de lunch vandaag over en ik besluit om het pad dat vanaf de camping verder de berg oploopt te gaan verkennen.

Dat geeft voor de derde keer deze vakantie een heel ander beeld van de camping.

Er zijn erg veel vlinders, maar ze blijven nooit lang genoeg zitten om er een (goede) foto van te kunnen maken .

Dan zijn de paarden toch een stuk rustiger…..

Ik loop dezelfde weg weer naar beneden, naar de caravan.

De rest van de middag weer het bekende patroon van lezen en puzzelen. Om 17:00 uur ga ik aan de borrel. De temperatuur is dan om en nabij de 30 graden.

Theo komt nog even langs om te vertellen dat de banden binnen zijn (net als in 2013 toen tijdens onze rondreis door Spanje en Portugal een van de banden van de Passat moedwillig was lek gestoken, moet ik in één keer twee banden afnemen). Ik bel om 17:15 uur met de leasemaatschappij, maar daar krijg ik te horen dat ik morgenochtend maar moet terug bellen. Ik kan morgenochtend vanaf 8:00 uur terecht bij de garage om de banden te laten monteren.

De avond breng ik op de inmiddels bekende manier door en om 22:30 uur houd ik het ook vanavond voor gezien.

Dag 11: Gluiras

Ik doe al dagen niks en dat gaat me elke dag beter bevallen…..

Ik ontbijt, zoals bijna elke dag met een baguette, sinasappelsap en een fruityoghurtje.

De luch bestaat vandaag uit een 1/2 baguette met sandwichspread en sambal en daar drink ik vandaag een glaasje rosé bij.

De middag doe ik in en om de caravan wat kleine klusjes, zoals het water bijvullen en voor de rest geniet ik van de rust.

De avondborrel bestaat uit een alcoholvrij Weissenbiertje en toastjes met Franse kaas; mij hoor je echt niet klagen.

De avond breng ik in de caravan door met koffie met een speculaasje en het kijken van series. Om 22:30 uur ga ik slapen.

Dag 10: Gluiras

Ondanks dat elke dag voor mij nagenoeg op dezelfde manier begint, gaat het nog steeds niet vervelen.

Ik kom er steeds meer achter dat ik heel lang op mijn tenen gelopen heb en blijkbaar krijg ik daar nu pas de weerslag van, waardoor de rust me ook goed doet.

Het blijft met een temperatuur tussen de 27 en 30 graden bijzonder aangenaam, zeker als je alleen maar hoeft te genieten en geen zware (lichamelijk) inspanningen hoeft te leveren.

In een van de oudere Libelles kom ik een puzzel tegen waar Marijke wel aan begonnen is, maar die zij om een of andere reden niet heeft afgemaakt, dus dat doe ik dan maar.

Het is al na 19:00 uur als ik een alcoholvrij biertje neem en de temperatuur is met 27 graden heerlijk.

Na het eten drink in de caravan mijn koffie en kijk ik mijn series. Zelfs van “niks” doen, word ik af en toe nog “moe” en om 22:30 uur houd ik het voor gezien.

Dag 09: Gluiras

Zoals elke ochtend sta ik ook vandaag om 7:30 uur op en nadat ik heb gedoucht, ga ik mijn baguette halen.

In de zon is het wederom zeer aangenaam en ik laat me het ontbijt goed smaken.

Ook vandaag weer een relaxte dag met wat lezen en puzzelen; saai hé…? Om 13:00 uur maak ik een broodje klaar met smeerworst en sambal en daar drink ik vandaag een alcoholvrije Palm bij.

Tegen 16:30 uur besluit ik naar beneden te lopen en het stuk camping dat aan de andere kant van de D102 ligt, eens te gaan bekijken. Er staan hier stacaravans voor de verhuur, maar er zijn ook kampeerplekken die voorzien zijn van een stroomaansluiting.

Wat verder opvalt, is dat er een beekje stroomt en dat ook hier de waterstand erg laag is, terwijl het voorjaar in deze streek extreem slechts was, meet lage temperaturen en heel veel regen.

Er zijn diverse plekken direct aan het water, waar je met je camper of caravan kunt staan.

De camping blijkt nog véél groter dan ik in eerste instantie dacht.

Er is de mogelijkheid om te sporten en er zijn diverse sportvelden, waar je kunt voetballen, basketballen of volleyballen.

Ik loop  tot aan de bebouwing en daar kan ik, in elk geval niet op mijn teenslippers, niet verder en draai ik om. Als ik omhoog kijk, zie ik ook mijn caravan staan (boven de camper die in het midden van de foto staat).

Het is niet strak blauw, maar de wolken die er zijn, zijn ook niet dreigend richting veranderende omstandigheden.

De verwachting voor de komende dagen is zon en temperaturen richting de 30 graden, maar dat is in deze omgeving niet zo benauwd, zoals dat bij ons vaak is.

Ik loop het pad weer omhoog, langs de slagboom van het deel van de camping waar ik sta en verder omhoog richting mijn caravan. Het is inmiddels na 17:00 uur.

Ik lees weer en maak een Sudoku-puzzel en rond de klok van 19:00 uur, trek ik een flesje bubbels open; vakantie is er natuurlijk om te genieten en daar mag af en toe ook een glaasje alcohol bij.

De temperatuur blijft aangenaam en ik besluit om vanavond toastjes en kaas als avondmaaltijd te nuttigen, onder het genot van nog een glaasje bubbels.

Om 20:40 uur begint het wat frisser te worden en ga ik, in de caravan, aan de koffie. Ik kijk nog wat series en ga rond 23:00 uur slapen. “Niks” gedaan en toch een voldaan gevoel van rust en genoten hebben; dat is waar ik op dit moment behoefte aan heb.

Dag 08: Gluiras – Cascade du Ray-Pic

Als de voorspellingen kloppen, wordt het vandaag een regenachtige dag en heb ik voldoende tijd om aan mijn reisverslag te werken.

Ik loop een rondje op de camping en kom er achter dat de camping groter is dan ik in eerste instantie dacht. Het ligt niet alleen schitterend midden in de bergen, maar  ook de aangeboden huuraccommodaties zien er super uit en hebben allemaal een prachtig uitzicht.

Na de lunch besluit ik om vandaag naar Cascade du Ray-Pic te rijden. Deze natuurlijke waterval ligt op ongeveer 35 kilometer van de camping, midden in het bos.

Ik ben onder de indruk van wat ik onderweg allemaal tegenkom. Het is soms bijzonder schilderachtig. En dan zie ik in een weiland 3 ezels staan en als Marijke ergens een zwak voor had, was het wel ezels. Ik zet de auto aan de kant en loop een stukje terug. De ezels hebben dat gezien en komen als vanzelf op mij afgelopen.

Ik zie Marijke ze allemaal een aai over hun bol geven…

Ik stap weer in en rijd verder…

… langs hele smalle wegen, waar je elkaar niet kunt passeren, zonder dat je beiden half door de berm rijdt.

Ik stop regelmatig om foto’s te maken en elke keer als ik terugkom bij de auto,, zie ik de oogopslag van Marijke en denk ik onbewust “De herinnering blijft…” en dat geeft een goed gevoel.

Het landschap wordt steeds weidser en de weg steeds smaller, maar het blijft een prachtige omgeving…

… en als je er oog voor hebt, kun je erg veel moois zien.

Een dan is daar wederom een ezel en ook nu stop ik even om een foto te maken, terwijl Marijke geamuseerd over mijn schouder meekijkt.

Uiteindelijk kom ik bij het dorpje Lachamp-Raphaël en daar moet ik linksaf.

Er is sprake van een wegomleiding, maar als ik de tekst op het bord goed begrijp, kan ik wel bij de waterval komen; we zullen zien…

Aan de D215 bevindt zich een uitzichtpunt, die Péreyres met Lachamp-Raphaël verbindt.

Je hebt van hieruit een prachtig zicht op de lager gelegen waterval.

Ik stap weer in en rijd een stukje verder naar beneden, waar je vanaf een speciaal ingerichte uitzichttoren, waar je lopend naar toe kunt via een bewegwijzerd pad vanaf de parkeerplaats langs de weg.

Via een aantal trappen en een heel toegankelijk pad kom je, als je tenminste goed ter been bent, redelijk makkelijk bij het uitkijkpunt van de waterval van le Ray Pic bereiken.

Er staat aangegeven dat de trip nog geen 30 minuten kost …

… en inderdaad kost het mij slechts 20 minuten en dan heb ik een adembenemend uitzicht op de waterval met als extra beloning een frisse natuurlijke omgeving .

Duizenden jaren geleden was de vulkaan Ray Pic heel actief en spoog toen enorme lavastromen uit, deze behoren tot de langste lavastromen van Europa. De waterval staat inmiddels bekend als de beroemdste waterval van de Ardèche.

Het water valt van ongeveer 50 meter hoogte in een transparant meer.

Ik begin weer aan de terugweg en hoop stiekem dat ik geen “tegenliggers” tegen kom; het pad is nat en glibberig en nou niet echt lekker breed….

… en er staan ook niet overal hekjes.

Gelukkig bleef het bij 2 stelletjes, waarvan er één een baby in een draagzak droeg. Ik loop naar de auto en begin dan aan de terugreis, die naar verwachting ongeveer 45 minuten zal duren.

Terug op de camping geniet ik onder de luifel van een drankje, als rond 18::30 uur de hemelsluizen open barsten .

Gelukkig had ik gisteren al de stormband gepakt, want het beging ook hevig te waaien. In no time staat het blank en omdat de koelbox precies op een plek staat, waar de regen vandaan komt, bescherm ik die provisorisch door middel van een paraplu.

De temperatuur gaat ook rap naar beneden en ik besluit dan maar in de caravan te gaan eten.

Ik heb nog een half stokbroodje en dat beleg ik met balletjes tonijn in hete chilisaus. Ok drink er een glaasje koude rosé bij en het smaakt allemaal prima! De rest van de avond breng ik door met koffie drinken en series kijken en om 22:30 uur ga ik slapen.